برسد به دست سنیور مهربان باران!


بینابین تمامی آثار شما آنچه مشهود و چشم گیر است زیبایی احساس و کلام است که در هم تنیده اند و جلوه گری ماندگار را آفریده اند. اما! یکی از تمام آن هایی که باران خوانده است بسیار خاص می نماید. باران هرگز یارای تقابل با سیل اشک حاصل از مرور هزار باره ی این شعر را ندارد. آدرسش این گونه است: اولین شبی که تلخ از فراغ و وداع اجباری می گذشت سروده اید!


تمام!




پ.ن: هفته ی آینده با ابر قطره باران همراه باشید :)