تو خسرو آن دولت عشقی

 

من مونس آن قلب زلالم

 

تو بانی هر خانه بهشتی

 

من شمع  رقص شاپرکانم

 

تو یاوری بر هر دل و داغی

 

من سوخته بال از غم یارم

 

تو صاحب هر ملک و نوایی

 

من شیفته آن جان و روانم

 

تو فاضل هر لطف و کرامی

 

من سائل  آن بزم و سرایم

 

دستت چو همان بند نجات است

 

چشمت چو همان نور حیات است

 

روحت چو همان خسروی عاشق

 

روحم، شیرین، عاشق یار است

 

بازم بنهم پا نه،دل در دل تو دوست

 

بازم شوی صاحب خانه و مهمان من ای دوست